Een gezonde uier produceert melk met een laag celgetal, minder dan circa 80.000 cellen per milliliter. Er is echter variatie tussen koeien, maarook een dagelijkse variatie binnen een koe. Van invloed zijn lactatiestadium, productieniveau, leeftijd etcetera. Om toch praktisch met het koecelgetal te kunnen werken zijn drempelwaarden voor koecelgetallen vastgesteld. Het uitgangspunt is dat bij overschrijding van die drempelwaarde het zeer waarschijnlijk is dat in minimaal één kwartier sprake is van subklinische mastitis.

Voor het gemak en om er in de praktijk mee te kunnen werken, wordt gewerkt met attentiewaarden. Voor een vaars wordt uitgegaan van subklinische mastitis bij een celgetal dat hoger is dan 150.000 cellen per milliliter en bij een koe bij een celgetal van hoger dan 250.000 cellen per milliliter. Het is best mogelijk dat bij een koe met meer dan 250.000 cellen per milliliter geen mastitisverwekker wordt gevonden, terwijl bij een koe met minder dan 250.000 cellen per milliliter wel een mastitisverwekker wordt aangetoond. Het celgetal is geen foutloze diagnostiek. Het is echter wel gemakkelijk beschikbaar en in de praktijk kan met deze attentiewaarden goed gewerkt worden.

Het celgetal kan bij subklinische mastitis zeer sterk wisselen en vertoont enorme schommelingen per dag, binnen de dag en zelfs binnen het melkmaal. Over het algemeen zit het celgetal van een koe met subklinische mastitis echter wel steeds boven de genoemde attentiewaarde, maar een uitschieter naar beneden is zeker mogelijk. Dat wil niet zeggen dat de koe genezen is, de volgende keer kan het weer helemaal mis zijn.