Er zijn vier groepen wormmiddelen:

1. (Pro)benzimidazolen, met de volgende werkzame stoffen:

• albendazol
• fenbendazol
• oxfendazol
• febantel.

In Nederland zijn maagdarmwormen op grote schaal resistent voor deze groep middelen. Middelen uit deze groep zijn nog wel werkzaam tegen lintwormen, maar behandeling hiervan is zelden nodig. Middelen uit deze groep zijn de eerste keus bij problemen met Nematodirus soorten, hoewel elders eerste gevallen van resistentie zijn beschreven.

2. Imidazothiazolen, met de volgende werkzame stof:

• levamisol.

Voor middelen uit deze groep is in Nederland nog geen resistentie vastgesteld.

3. Avermectinen/milbemycinen, met de volgende werkzame stoffen:

• ivermectine
• doramectine
• moxidectine: deze stof heeft een nawerking van een aantal weken tegen Haemonchus contortus en Teladorsagia circumcincta.

In Nederland zijn recentelijk gevallen van resistentie vastgesteld voor middelen uit deze groep. Bij schapen ging het om resistentie van Haemonchus contortus en bij geiten om resistentie van Teladorsagia circumcincta.

4. Amino-aceto-derivaten (AAD), met de volgende werkzame stof:

• monepantel.

In bovenstaande groepen komen vaak meerdere middelen voor. Bij resistentie van een wormsoort voor één middel uit een groep bestaat meestal ook resistentie voor andere middelen uit dezelfde groep.

Terug naar wormbestrijding bij schapen