Zoönosen en kleine herkauwers

Een aantal ziektekiemen die bij kleine herkauwers (schapen en geiten) abortus kunnen veroorzaken, vormt een risico voor de mens. Vooral jonge kinderen, oudere mensen, zwangere vrouwen en mensen met een verminderde weerstand lopen een verhoogd risico om zelf ziek te worden na contact met zo’n ziektekiem. Daarom adviseren wij om tijdens de aflamperiode en zeker wanneer sprake is van besmettelijk verwerpen, voorzichtig te zijn. Zolang bij abortus geen onderzoek heeft plaatsgevonden of geen diagnose is gesteld, moeten mensen die tot een risicogroep behoren niet helpen tijdens de aflamperiode. Ze zouden ook niet in de stal moeten komen en zelfs geen contact moeten hebben met de kleren van iemand die geassisteerd heeft bij een verlossing. Ook zouden in geval van besmettelijk verwerpen bezoekers van kinderboerderijen en zorgboerderijen geen toegang moeten hebben tot de stal en de directe omgeving daarvan.

Zoönosen waarvan de verwekkers abortus kunnen veroorzaken

Wat te doen bij abortus

Een schapen- of geitenhouder die te maken krijgt met abortus bij zijn dieren, doet er verstandig aan zijn dierenarts te raadplegen. Samen zullen zij over een mogelijke aanpak moeten overleggen. Zeker als het om meerdere gevallen gaat, is het van het allergrootste belang om zo snel mogelijk een diagnose te laten stellen. Een toegenomen aantal abortusgevallen is meldingsplichtig. Ga voor meer informatie naar de website van de Nederlandse Voedsel en Warenautoriteit.

Naast de verwekkers van bovengenoemde zoönosen kunnen ook andere bacteriën en virussen soms abortus bij kleine herkauwers veroorzaken. Voorbeelden van dergelijke verwekkers zijn Arcanobacterium pluranimalium, Escherichia coli, Trueperella pyogenes, Rift Valley fever virus en Streptococcus spp.

Zoomfunctie