Plan van aanpak: Diergeneeskundige aspecten

• De specifieke aanpak van aandoeningen zoals: Neospora, IBR, BVD, Leptospirose en Salmonella. De dierenarts is op de hoogte van de specifieke aanpak. Uitgebreide informatie is te vinden op de site van GD en op DAP-contact. 
• Eventueel vaccinatieschema’s aanpassen en/of nieuwe vaccinaties starten.
• Indien van toepassing deelname aan GD-bestrijdings- en/of GD-bewakings-programma’s voor specifieke ziekten.
• Nageboorten (als mogelijke besmettingsbron voor mens en dier) op een praktische en hygiënische wijze onschadelijk maken. Vooralsnog lijkt het in de mestput laten zakken een goed beleid. Nageboorten van verwerpers kunt u tezamen met de vrucht afvoeren naar de destructie of aanbieden voor onderzoek. 
• Maatregelen nemen om het ontstaan van witvuilers te beperken en op de juiste wijze (laten) behandelen.
• Gezondheidsproblemen in de koppel die mogelijk een negatief effect hebben op de algemene weerstand oplossen. Dit kunnen zaken zijn zowel het gebied van huisvesting, voeding als op het gebied van ziekten. 
• Natuurlijke dekking vervangen door KI als daar aanleiding voor is.
• Minimaliseren van klauwaandoeningen door protocollair te werken aan preventie en therapie.
• Protocol voor het gebruik, de reiniging en desinfectie van de afkalfstal en ziekenstal opstellen. 
• Drijfmest kan ziekteverwekkende kiemen bevatten. De overlevingsduur is afhankelijk van de kiem, de periode van verblijf in de kelder en de temperatuur en zuurgraad van de mest in de mestkelder. Indien de kiem mogelijk via de mest verspreid kan worden, dan drijfmest liefst in eerste instantie op bouwland aanwenden, in tweede instantie op grasland dat dan bij voorkeur eerst wordt gemaaid en geconserveerd. 

• Algemene bedrijfsvoering
• Stalinrichting en huisvesting
• Voeding en drinkwater

Verder naar stap 10

Terug naar stap 9