31-5-2022: 

In de maanden april en mei is bij meerdere schapen door middel van pathologisch onderzoek haemonchose (rode lebmaagwormziekte) als doodsoorzaak vastgesteld. Veelal betrof het éénjarige schapen die werden ingestuurd bij plotselinge sterfte in de weken na aflammeren. De jaarlingen vertoonden bij het pathologisch onderzoek duidelijke verschijnselen van haemonchose, zoals witte slijmvliezen en oedeem tussen de kaaktakken. Recent is het voorkomen van  dergelijke problemen met haemonchose ook kenbaar gemaakt door Diergezondheidszorg Vlaanderen (DGZ). 

Wanneer haemonchose na een stalperiode wordt vastgesteld betreft het infecties die hoogstwaarschijnlijk reeds tijdens het vorige weideseizoen zijn opgedaan. Haemonchose wordt veroorzaakt door infectie met de rode lebmaagworm (Haemonchus contortus). Na opname van infectieuze larven op het land, gaat een deel van de larven in ‘rust’ in de lebmaag, ook wel inhibitie genoemd. Rondom aflammeren worden deze larven weer actief en ontwikkelen tot volwassen wormen. Wanneer grote aantallen wormen in korte tijd volwassen dieren worden en bloed beginnen op te nemen in de lebmaag kan een dier klinische haemonchose ontwikkelen. Risicofactoren zijn schapen die onvoldoende immuniteit hebben opgebouwd, bijvoorbeeld doordat ze te weinig in aanraking zijn gekomen met Haemonchus contortus. Regelmatig ontwormen zonder indicatie kan hier ook aan bijdragen. Daarnaast lopen schapen die met een hoge infectiedruk op stal worden gezet een risico.

Het met regelmaat uitvoeren van mestonderzoek geeft inzicht in de mate van besmetting. Het is van belang om dieren alleen te ontwormen wanneer daar een indicatie voor bestaat. Naast het belang hiervan voor weerstandsopbouw is dit ook van belang vanuit het perspectief om resistentieontwikkeling te vertragen. Sinds enkele jaren ziet GD dat haemonchose ook buiten de “van oudsher geëigende periode van juli en augustus” tot problemen leidt. 

Meer informatie over haemonchose