“Een oudere, nieuwmelkte koe had koorts, waterdunne diarree en bloed in de urine. Ze was niet meer te redden. Naast deze koe trof ik op hetzelfde melkveebedrijf een kalf van ongeveer een maand oud met hoge koorts. De veehouder vertelde me dat eerder die maand een koe spontaan was doodgegaan kort na het kalven. Het kon toeval zijn, maar ik vertrouwde het niet en belde met de Veekijker om te overleggen welke diagnostiek het meest efficiënt zou zijn. Omdat ik de laatste tijd meer aanwijzingen zag voor salmonella, bijvoorbeeld door tankmelkomslagen, besloten we de koe voor sectie in te sturen.”

“Het macroscopische sectiebeeld paste niet bij bloedwateren. Netty gaf aan dat de koe al antibiotica had gehad, daardoor groeit salmonella bij bacteriologisch onderzoek mogelijk niet. Ik vroeg Naomi salmonella ophopingsonderzoek in te zetten. De afdeling bacteriologie liet mij kort daarop weten dat het onderzoek van de darm inderdaad negatief was, maar dat er wel Salmonella Dublin uit de darmlymfeknoop was gekweekt, een zoönose. Door snel schakelen met Netty kon zij de veehouderhelpen om de juiste maatregelen te nemen, om besmetting van hemzelf en zijn gezin te voorkomen, uitbreiding onder het vee te stoppen en samen te voldoen aan de meldplicht bij de NVWA."

“Op de anamnese stond behalve diarree, koorts, slecht vreten, ook bloedwateren (rode urine). Bij een oudere verse koe die slecht vreet komt dit vaker voor, door stofwisselingsproblemen zoals fosfortekort. Het sectiebeeld paste hier echter niet bij. Bloedwateren kan ook optreden bij ernstige infecties en er waren wel aanwijzingen voor sepsis. Dat kan passen bij de diarree met koorts en gaf dus voldoende onderbouwing om bacteriologisch onderzoek in te zetten.”