Direct naar:
Een erfelijke klauwaandoeningen waarbij de binnenklauw kleiner dan 2/3 van de buitenklauw is. De buitenklauw wordt in deze gevallen onnodig extra zwaar belast. Dit moet onderscheiden worden van een koehakkige stand en matige conditie, +waarbij de buitenklauwen extra groot worden. Dit laatste is met goed bekappen te corrigeren, terwijl een asymmetrische klauw niet met bekappen te corrigeren is.
Informatie voor deelnemers Digiklauw
Verticale fissuur/scheur aan de binnenzijde van de klauw (meestal buitenklauw) van meestal de zool tot de kroonrand. Koeien kunnen er ernstig kreupel aan zijn. De oorzaak zal een combinatie van vooral voeding en huisvesting zijn.
Informatie voor deelnemers Digiklauw
Chronische bevangenheid is een klauwhoornaandoening die zich uit in groeven aan de voorzijde van de klauwen en eventueel zelfs een knik in de voorzijde van de klauw. Als oorzaak voor deze aandoening moet men vooral denken aan een combinatie van voeding (veel bestendige koolhydraten) en/of (pens)verzuring en/of een ontsteking (mastitis, baarmoederontsteking) waarbij gifstoffen worden gevormd, die inwerken op de bloedvaten in de klauwwand. De aandoening komt vooral voor aan het begin van de lactatie bij dieren die extra structuur in het rantsoen nodig hebben. Dieren die vaker gekalfd hebben zijn gevoeliger voor chronische bevangenheid. Deze aandoening is te “behandelen” door de klauwen te bekappen.
Informatie voor deelnemers Digiklauw
Een corkscrewclaw of kurketrekkervormige klauw is een vormafwijking van meestal de buitenklauw, die vooral, maar niet uitsluitend aan de achterpoten wordt gezien. De aandoening is voor het eerst gemeld in de jaren 50 van de vorige eeuw bij FH-koeien. De aangetaste klauwen zijn langer en smaller dan de andere klauw aan hetzelfde been en hebben een binnenwaartse en opwaartse rotatie van de klauw. Het gevolg is dat het dier het gewicht vooral op het wandoppervlak gaat dragen, in het bijzonder richting het balgebied. De zool kan volledig niet dragend worden. De binnen of axiale wand wordt wat naar boven verplaatst en er ontstaat een plooi in de wand. De aandoening is minstens voor een deel erfelijk.
Informatie voor deelnemers Digiklauw
De witte lijn is de verbinding tussen de zoolhoorn en de wandhoorn. Door de zachte structuur is het een kwetsbaar gebied van de klauw. Een wittelijndefect is een klauwhoornaandoening, die zich uit als bloedinkjes, verbredingen of een ontsteking (na infectie) in de witte lijn.
Ontstekingen, met een rottende lucht onder de klauw, kunnen ontstaan na beschadiging. In ernstige vorm kan er sprake zijn van een wandzweer. De defecten kunnen voorkomen in zowel de buitenste draagrand als in de binnendraagrand. De wittelijnaandoening kan ook chronisch voorkomen.
De aandoening wordt gezien bij jonge en oudere melkkoeien, vooral gedurende 1-4 maanden na afkalven. De laatste 10 jaar zien we een nieuwe presentatie van wittelijnaandoening (gradatie 3) met een geheel andere achtergrond en behandeling. Deze aandoening, die ook bij paarden en geiten wordt gezien, heeft waarschijnlijk een besmettelijke achtergrond.
Als oorzaak voor wittelijndefecten wordt, evenals bij zoolbloedingen, het draaien op ruwe vloeren gezien. De witte lijn kan beschadigd raken door bijvoorbeeld losse stenen op het looppad naar de wei, de ketting van de mestschuif, overbezetting of korte draaipunten in de stal. Ook een verkeerd afgestemd rantsoen kan bijdragen aan het voorkomen van witte-lijndefecten, evenals een tekort aan bepaalde mineralen tijdens de droogstand.
Met vakkundig klauwbekappen kan al veel worden opgelost. Dit betekent het openleggen van de beschadiging en een klosje onder de gezonde klauw zetten. Na vier tot zes weken is de klauw dan waarschijnlijk genezen.
De chronische vorm van wittelijnaandoeningen heeft waarschijnlijk te maken met een combinatie van het rantsoen en de manier van huisvesting. Bij een chronische wittelijndefect wil de beschadiging ondanks herhaaldelijk bekappen, niet genezen. Het ziektebeeld is vooral een penetrante geur en woekering op de lederhuid die niet wil genezen en uiterst pijnlijk is. De wandhoorn in het aangetaste gebied groeit nauwelijks aan. Met precisiewerk –correct bekappen, violetspray, speciale zalf en een luchtdoorlatend, droog, elastisch verband (geen watten)– kan wel genezing worden bewerkstelligd.
Preventief kan gezorgd worden voor een vlak kavelpad zonder puin en steentjes, goede huisvesting en goede voeding en mineralenvoorziening.
Informatie voor deelnemers Digiklauw
Zoolbloeding is een klauwhoornaandoening die zich uit als geelverkleuring en/of bloedinkjes in het zoolhoorn. Hoewel dit op bijna alle bedrijven voorkomt bij melkkoeien, beschouwen we dit toch als afwijkend. Als oorzaak voor deze aandoening moet men vooral denken aan een combinatie van voeding (veel bestendige koolhydraten), (pens)verzuring en/of een ontsteking (mastitis, baarmoederontsteking) waarbij gifstoffen worden gevormd en een harde ondergrond, waarbij de koeien (te) veel staan. Zo wordt de aandoening veel minder gezien bij dieren met rubber op de roosters en in de vrijloopstal. De aandoening wordt vooral gezien bij jonge melkkoeien gedurende 1-4 maanden na afkalven. In ernstige vorm kan de zool over een grote oppervlakte loslaten (dubbele zool).
Informatie voor deelnemers Digiklauw
Een zoolzweer is een klauwhoorndefect dat zich uit als een defect in de zool van de klauwen. De aandoening heeft dezelfde achtergrond als zoolbloedingen, maar zoolzweren zijn vaak het eindstadium van dit proces, waarbij een gat in de zool ontstaat. Deze pijnlijke aandoening wordt vooral gezien bij oudere melkkoeien gedurende de 2e helft van de lactatie. Voor al deze aandoeningen geldt dat langdurige toediening van biotine (maanden) zowel een preventief als een genezend effect heeft.
De oorzaak van deze aandoening moet men vooral zoeken in een combinatie van voeding (veel bestendige koolhydraten), (pens)verzuring en/of een ontsteking (mastitis, baarmoederontsteking) waarbij gifstoffen worden gevormd en een harde ondergrond, waarbij de koeien (te) veel staan. Zo wordt de aandoening veel minder gezien bij dieren met rubber op de roosters en in de vrijloopstal. Zachte klauwen zijn gevoeliger voor het ontstaan van een zoolzweer.
Informatie voor deelnemers Digiklauw
Mortellaro of digitale dermatitis is een infectie van de huid op de overgang huid-hoorn en wordt het meest gezien in het balgebied tussen beide klauwen. De oorzaak van deze aandoening is een bacteriële infectie (Treponema) en wordt vooral gezien bij jonge melkkoeien gedurende 1-4 maanden na afkalven in combinatie met stinkpoot en/of tussenklauwontsteking, hogere producties (dunne mest), overbezetting, natte roosters etc. Regelmatig preventieve klauwverzorging, droge leefomgeving en niet te hard voeren, weidegang en een regelmatig gebruik van een voetbad helpen Mortellaro te voorkomen. Mortellaro kan worden behandeld met een antibioticum bevattende spray (o.a. CTC of Engemycine spray) en een koper en zinkchelaat bevattende preparaat (o.a. Hoof-fit).
Meer informatie over Mortellaro
Informatie voor deelnemers Digiklauw
Stinkpoot begint als een infectie van de tussenklauwhuid en geeft in een later stadium groeven en kloven in het hoorn van het balgebied. De naam stinkpoot komt van de stank die deze aandoening veroorzaakt. Op den duur kunnen complicaties optreden, zoals tylomen. Stinkpoot maakt de klauw gevoeliger voor andere infecties doordat de kloven in de huid de veroorzakers van de ziekte van Mortellaro een kans bieden om aan te slaan.
De oorzaak van deze aandoening is een bacteriële infectie (Dichelobacter nodosus) en de uitgesproken gevallen worden vooral gezien bij oudere melkkoeien die langdurig binnen gehuisvest zijn (einde stalperiode). De belangrijkste preventieve maatregelen zijn hygiëne (schone, droge vloer en ligplaatsen) en regelmatig bekappen. In stallen met bijvoorbeeld een roosterschuif en goede ventilatie blijven de klauwen droger en worden ze harder en daarmee minder gevoelig voor infecties. Ook weidegang helpt bij het voorkomen van stinkpoot. Het behandelen van stinkpoot gebeurt in de eerste plaats door de klauw te bekappen (wegsnijden van overtollig hoorn). De volgende maatregel is een voetbad. Overleg met uw klauwbekapper of dierenarts over de frequentie van toepassen en het te gebruiken middel.
Informatie voor deelnemers Digiklauw
De tyloom is een woekering in de tussenklauwhuid en veroorzaakt door een chronische irritatie van de huid. De primaire oorzaak zou een tussenklauwontsteking kunnen zijn, maar ook een chronische infectie met Mortellaro. Opvallend is namelijk het hoge percentage tylomen dat besmet is met Mortellaro (>50%). Deskundig operatief verwijderde tylomen komen niet weer terug.
Informatie voor deelnemers Digiklauw
Het voorkomen van dikke hakken is vaak een gevolg van een harde schurende boxbedekking. De bodem is veelal te hard en/of te ruw, waardoor eerst kaalheid ontstaat, gevolgd door verwonding en verdikking. Weidegang, diepgestrooide boxen en vrijloopstalling geven extra comfort ter voorkoming van hakbeschadigingen.
Informatie voor deelnemers Digiklauw
Teenpuntnecrose is een pijnlijke klauwaandoening, waarbij er veel variatie is in het stadium waarin de aandoening zich bevindt en waarbij nog veel onduidelijk is om tijdig de diagnose te stellen. In het beginstadium kan de klauw er nog goed uit zien met lichte kreupelheid. In een later stadium wordt de poot soms geheel ontlast en vallen gaten in de punt van het hoorn. Teenpuntnecrose wordt behandeld door het onder verdoving amputeren van een (deel van) de klauw. Hier worden goede resultaten mee gehaald en zo wordt de koe voor het bedrijf behouden. Raadpleeg uw dierenarts voor meer informatie hierover.
Informatie voor deelnemers Digiklauw
Tussenklauwontsteking is een ontsteking van het weefsel van de tussenklauwspleet. Tussenklauwontsteking ontstaat altijd door een beschadiging, een wondje, door bijvoorbeeld steentjes, zaagselsplinters of slechte loopvlakken. De ontsteking wordt vervolgens veroorzaakt door bacteriën (m.n. Fusobacterium spp.). Dit zijn bacteriën die afsterving van het weefsel veroorzaken.
Tussenklauwontsteking veroorzaakt een plotselinge, heftige kreupelheid, een opzwelling onder de bijklauwen en een rode warme zwelling rondom de klauwen. Koeien met tussenklauwontsteking kunnen koorts hebben en verlies van eetlust. Zonder behandeling ontwikkelt de ontsteking zich in necrose (afsterving van weefsel), die zich kan uitbreiden naar de aangrenzende weefsels (waaronder zelfs het bot van de klauw), wat kan leiden tot een chronische gewrichtsontsteking.
Bij tussenklauwontsteking is het van groot belang om de koe snel te behandelen om de vorming van een tyloom en het nog verder “opkruipen” van de ontsteking te voorkomen. Indien men heeft vastgesteld dat het om tussenklauwontsteking gaat, is het gebruik van antibiotica noodzakelijk. Ook is het bevorderlijk om de harde hoornranden in de tussenklauwspleet te verwijderen.
Om tussenklauwontsteking te voorkomen zorgt u voor een gunstig stalklimaat, schone, degelijke loopvlakken (geen kans op beschadigingen van buitenaf) en regelmatig gebruik van voetbaden. Laat dieren die tussenklauwontsteking of andere open wonden aan de klauwen hebben niet door het voetbad lopen, omdat bijvoorbeeld de gebruikte formaline het genezingsproces tegenwerkt. Ook een goed rantsoen draagt in het algemeen bij aan het voorkomen van tussenklauwontsteking en andere klauwaandoeningen.
Informatie voor deelnemers Digiklauw