Traditioneel is de vruchtbaarheid van zeugen in het najaar suboptimaal. Dat heeft doorgaans weinig met infectieuze aandoeningen te maken, hoewel bekend is dat in het najaar bepaalde ziektekiemen een grotere rol spelen dan in de rest van het jaar.

Uit de GD monitor blijkt bijvoorbeeld dat luchtwegpathogenen in het laatste kwartaal van het jaar steevast meer problemen veroorzaken. Iedere infectieziekte kan als nevenverschijnsel fertiliteitsproblemen verhevigen. Belangrijkere oorzaken van de slechte fertiliteit zijn echter de afname van de daglichtlengte en het (stal)klimaat. Dat laatste wordt nogal eens onderschat omdat men er vaak van uit gaat dat zeugen klimatologisch niet zo veeleisend zijn.

Te koude dekstal

In de dekstal, die in veel gevallen ook de wachtstal is, kan het in de nacht en vroege ochtenduren behoorlijk koud worden. Dat is ongunstig aangezien zeugen in het begin van de dracht vaak een relatief matige lichaamsconditie hebben. Van belang zijn bijvoorbeeld het voorkómen van tocht en van koude luchtval. Als varkens tocht niet unnen ontwijken, bijvoorbeeld doordat ze in boxen zijn opgesloten, betekent dat een chronische stressfactor. Dat is ongunstig voor de vroege dracht. Vaak reageert de temperatuurregeling (ventilatoren, kleppen) aan de trage kant of hangt de voeler gewoonweg op een ongunstige plaats in de afdeling. Eenmalige klimaatmetingen op een mooie nazomerdag geven geen goed beeld van de situatie. Een continue meting van de staltemperatuur en eventueel de stalgasconcentraties wel.

Te warme kraamstal

Kraamstallen zijn nog steeds vaak te warm voor zeugen. De optimale staltemperatuur voor de zeug is 20°C, terwijl het in veel kraamstallen tot in de vierde week na spenen warmer is dan 24°C. De biggennestverwarming blijft vaak te lang aanstaan en een 'frisse neuzen systemen' functioneert soms matig. Ook hier geldt weer dat alleen een goed beeld van het stalklimaat gevormd kan worden op basis van continue metingen.