12-8-2024: 

In 2023 werd een sterk verhoogd aantal gevallen van peesschedeontsteking door reovirus gevonden. Bij peesschedeontsteking door reovirus wordt standaard de genotypering aangevraagd om het type reovirus te bepalen. Opvallend was dat van de 223 secties waarbij peesschedeontsteking door reovirus werd aangetoond, het genotype van 99 gevallen binnen één nieuw cluster vielen. Dit cluster wordt genotype 4.7 (GT4.7) genoemd. Het betrof 78 primaire gevallen, 11 gevallen bij een andere stal op hetzelfde bedrijf en 10 herhalingsgevallen bij een nieuw koppel op een eerder aangedaan bedrijf. Van de 78 primaire gevallen betrof het 66 keer vleeskuikens van een trager groeiend ras, 11 keer reguliere vleeskuikens en één keer opfok-legdieren. Dit wijst op snelle spreiding van een nieuwe stam binnen de sector. Om deze reden werd nader onderzoek naar deze stam ingezet: aanvullende typering en herkomstonderzoek.

Genotypering

De standaard typering van reovirussen wordt gedaan op één gen uit het erfelijk materiaal (het σC-gen). Om een betere indicatie te krijgen of het één reovirusstam betrof, werd van drie gekweekte virussen een groter deel van het erfelijk materiaal onderzocht. Van deze virussen kwamen de onderzochte delen van het erfelijk materiaal vrijwel geheel overeen, wat aangeeft dat het inderdaad om één stam gaat.

Herkomstonderzoek

Daarnaast werd van alle koppels vleeskuikens met reovirusproblemen bepaald van welke broederij en, voor zover bekend, van welk moederdierkoppel ze afkomstig waren. Daarbij werden opvallende clusters in de tijd gezien bij vleeskuikens van een trager groeiend ras bij drie broederijen, zie broederij 5, 6 en 8 in onderstaande figuur. 

Bij twee van de 25 betrokken moederdierkoppels werd een opvallende clustering van gevallen bij nakomelingen gezien, hetgeen wijst op verticale overdracht van het virus van moederdier op nakomeling. Bij nog drie moederdierbedrijven werd een clustering gevonden van drie of vier gevallen van peesschedeontsteking bij de nakomelingen, waarbij er geen duidelijke aanwijzing was voor verticale overdracht, maar dit was ook niet geheel uit te sluiten. In al deze gevallen waren het moederdieren van een trager groeiend ras. Bij de reguliere vleeskuikens en het opfok-legkoppel (immers maar één koppel) was geen sprake van clustering op basis van broederij of moederdierbedrijf.

Figuur 1: Overzicht van de primaire reovirusgevallen en recidieven per broederij op geboortedatum. Broederij 1 is import uit het buitenland (België of Duitsland); bij broederij 2 is een deel van de kuikens afkomstig van broederij 4 en een ander deel van broederij 10.

Verspreiding binnen broederijen

Verspreiding binnen broederijen is geen bekende overdrachtsroute voor reovirus, maar vanwege de opvallende clustering op broederijniveau is verder gekeken naar mogelijke spreiding binnen broederijen. Er werd geen duidelijke aanwijzing gevonden voor verspreiding binnen de broederij, hoewel dit in enkele gevallen ook niet geheel was uit te sluiten.

Conclusie uitbraak 2023

De verzamelde gegevens laten zien dat er sprake is van snelle spreiding van één reovirusstam waarbij waarschijnlijk enkele gevallen van verticale overdracht een rol hebben gespeeld. In hoeverre ook verspreiding in de broederij kan plaatsvinden, is daarbij onduidelijk. Het advies met betrekking tot de aanpak blijft om besmetting van vleeskuikens en moederdieren te voorkomen door middel van goede biosecurity en reiniging en desinfectie. Daarnaast is het belangrijk om ook binnen broederijen goede praktijken met betrekking tot hygiëne te handhaven. Binnen het onderzoek is niet specifiek gekeken naar de bescherming vanuit moederdieren, de situatie ten opzichte van 2019 is echter niet veranderd. Hierin is verbetering mogelijk.

Situatie eerste kwartaal 2024: resultaten monitoringssecties

Na betrekkelijk weinig gevallen in januari 2024 nam het aantal secties met peesschedeontsteking door reovirus in februari en maart weer sterk toe. Uiteindelijk was er in het eerste kwartaal van 2024 sprake van 11 gevallen bij reguliere vleeskuikens, 97 gevallen bij vleeskuikens van een trager groeiend ras en één geval bij overig pluimvee. Op basis van genotypering is hetzelfde beeld zichtbaar als in de tweede helft van 2023. De meeste gevallen betreffen genotype 4.7, de overige gevallen zijn verspreid over genotype 1, 2 en 4.

Verder in Veekijkernieuws Pluimvee

Dit artikel komt uit het Veekijkernieuws van augustus. Andere onderwerpen die besproken worden in het Veekijkernieuws zijn:

• Laagpathogeen H5N1-influenzavirus aangetoond in leghennen
• Bloedvergiftiging door Bacillus cereus bij (opfok)vleesvermeerdering
• Darmverwijdingen bij leghennen
• Diergezondheidsbarometer pluimvee

Lees het Veekijkernieuws

Voor meer nieuws uit de monitoring van de pluimveesector verwijzen wij je naar onze monitoringspagina.

Meer nieuws uit de monitoring