5-7-2022: 

De aviaire pokkenvirussen veroorzaken nodulaire laesies op de onbevederde huiddelen en van de veerfollikels van verschillende vogelsoorten. De afwijkingen zijn gevonden bij 280 verschillende vogelsoorten, waaronder pluimvee. 

Droge pokken

Deze meest voorkomende verschijningsvorm wordt gekenmerkt door een proliferatieve verdikking van de opperhuid (zie foto 1 en 2). De locaties van deze pokkenlaesies worden gelinkt aan de wijze van infectie: via stekende insecten.

Natte pokken

Inhalatie of orale opname van geïnfecteerde waterdruppels kan leiden tot necrotiserende proliferatieve laesie van het slijmvlies van de bek, de slokdarm en het strottenhoofd, en de luchtpijp (natte pokken).

Verspreiding en diagnose

Onder optimale omstandigheden kan het virus (buiten de kip) jaren infectieus blijven. Het is een langzaam spreidende ziekte met een incubatietijd tot 10 dagen. De morbiditeit (ziekteverschijnselen) kan oplopen tot 95 procent. Met name de difterievorm van pokken kan leiden tot hoge uitval, oplopend tot 25 procent. De huidvorm (droge pokken) leidt tot minder sterfte, maar de aanwezigheid van de pokken, bijvoorbeeld rond de bek en op de ogen, kan leiden tot een lagere water- en voeropname en dus tot een lagere productie. Histologisch kan de diagnose pokkendifterie gesteld worden door het aantonen van de intracytoplasmatische insluitlichaampjes in de aangetaste cel. De ziekte wordt voornamelijk gezien in landen met een warm en vochtig klimaat.

Lees meer in het Veekijkernieuws van juli 2022