10-3-2022: 

In het voorjaar wordt overdag door de zon veel suiker (fructaan) aangemaakt in het gras dat, als het goed is, gedurende de nacht wordt gebruikt voor de groei van het gras door het aanmaken van nieuwe celwanden. 

Vaak zijn de nachten in het voorjaar echter nog wel koud, zelfs soms met nachtvorst aan de grond. Tijdens koude nachten gebeurt er niets qua stofwisseling in de grasspriet. De suikers worden dan dus niet gebruikt voor de groei, maar zitten de volgende ochtend nog steeds in het gras. Als het paard dit (vaak fructaanrijke) gras eet, schiet zijn suikerspiegel omhoog, en ligt hoefbevangenheid als gevolg daarvan op de loer. Uit onderzoek weten we dat dit vooral bij paarden met overgewicht en bij ‘easy-keeper’ rassen (zoals Welsh-pony’s, IJslanders, Shetlanders, Lusitano’s, Andalusiërs etc.) een groter risico oplevert. Dit komt omdat zij gemiddeld vaker last hebben van insulineresistentie/dysregulatie. Bij deze aandoening is het mechanisme om de suikerspiegel in het bloed van een paard goed te houden ontregelt en kunnen als gevolg hiervan hoge insulinepieken ontstaan bij het eten van suiker- en zetmeelrijke voeding (zoals voorjaarsgras). Deze insulinepieken geven een (sterk) verhoogd risico op het ontstaan van hoefbevangenheid. Het is dan ook nuttig om je paard op insuline dysregulatie te laten testen als hij in een risicogroep valt, want als bij dieren met insuline dysregulatie is het dus nòg belangrijker als eigenaar op te passen met weidegang.

Achtergrondinformatie voor dierenartsen over insulinedysregulatie en het testen hierop is te vinden op www.gddiergezondheid.nl/ems