Moeite met het lezen van de tekst? Vrijwel alle populaire browsers geven u controle over hoe groot websites worden weergegeven.
In het Nederlands drinkwaterbesluit staat dat water ten behoeve van drinkwater een hardheid van ten minste van 1 mmol/liter moet hebben. Dit betekent dat in het water een minimale hoeveelheid (1 mmol/liter) aan calcium en magnesium aanwezig moet zijn. Dit komt overeen met een hardheid van 5.6 D°. Al enkele jaren wordt over deze ondergrens gediscussieerd en lijkt het erop dat de ondergrens naar 4 D° wordt verlaagd. Om die reden handhaaft GD voorlopig de norm van 4 D° als ondergrens voor de hardheid van drinkwater.
Effecten van hardheid< 4 Dit hoeft niet altijd een probleem te zijn. Er zijn locaties in Nederland waar het bronwater van nature al een hardheid lager dan 4dH heeft. Het is niet nodig om dat water technisch te behandelen om de hardheid boven 4 D° te krijgen.
Als water technisch wordt behandeld met behulp van een ionenwisselaar, dan worden daarbij alle calcium- en magnesium-ionen uit het water verwijderd en levert dat uiteindelijk water op met een hardheid van <0.5. D°. Dit water kan in combinatie met een lage pH een corrosieve werking hebben en daarbij de metalen leidingen in het watersysteem aantasten. In dit soort omstandigheden is het belangrijk om de juiste maatregelen te nemen; pH verhogen en/of de hardheid aanpassen.
Er is voor rundveedrinkwater geen duidelijke bovengrens; hard of erg hard water (> 25 D°) heeft niet direct een negatief effect op de diergezondheid. Gebruik water met een dergelijke hardheid niet voor het reinigen van apparatuur. Dit geeft problemen in de vorm van veel kalkafzetting en mogelijke verstoppingen in sproei-installaties.
We zien dat u gebruik maakt van een verouderde browser. Niet alle onderdelen van de website zullen daardoor goed functioneren. Download nu de laatste versie van uw browser om veilig te kunnen surfen.