In het kader van het landelijke Actie-programma Waterkwaliteit - Diergezondheid (ingesteld op verzoek van de Tweede Kamer), is een protocol ontwikkeld met richtlijnen voor het meten en interpreteren van de kwaliteit van oppervlaktewater dat als veedrinkwater wordt gebruikt.

De metingen in het Protocol Veedrenking zijn geordend in verschillende pakketten die diverse instanties voor verschillende doelen kunnen toepassen.

De aanleiding van het onderzoek bepaalt veelal welk soort onderzoek wordt uitgevoerd. Zo kunnen veehouders een doe-het-zelf-test (vragenlijst) uitvoeren om meer informatie over het water te verkrijgen, als bewustwording of bij het vermoeden van een slechte drinkkwaliteit. Bij een dergelijk vermoeden of bij gezondheidsproblemen bij het vee kan een risicobeoordeling van het oppervlaktewater worden gedaan. Het water wordt dan geanalyseerd, de waterkwaliteit wordt beoordeeld en de diergezondheid wordt gemeten. Veehouder, waterbeheerder, dierenarts en GD zijn hierbij betrokken.

Het verbeteren van de waterkwaliteit of het wegnemen van de oorzaak van diergezondheidsproblemen wordt uitgevoerd conform de Leidraad (Harmsen et al., 2000) door de veehouder of het waterschap (afhankelijk van de aard van de maatregelen).

De resultaten van het laboratoriumonderzoek worden getoetst aan referentiewaarden zoals die landelijk zijn overeengekomen. Deze waarden staan vermeld in onderstaande tabel. Interpretatie van de resultaten en effecten van overschrijding van de referentiewaarden op diergezondheid gebeuren door een GD-dierenarts of toxicoloog.