Vogelkers

Kenmerken plant:

Bladeren zijn donkergroen en getand.
De bomen bloeien met witte bloemtrossen en dragen in september trossen zwarte, kersachtige vruchten.
Komt van origine niet in Nederland voor.
Groeit tegenwoordig wel in ons land, vooral op zandgronden.
In alle plantendelen, maar vooral in het jonge blad komt een cyaanhoudende glycoside voor. Na opname wordt uit de glycoside door een in de plant aanwezig enzym blauwzuur gevormd. Blauwzuur komt vrij snel in de bloedbaan terecht, waarna het in de lever onschadelijk wordt gemaakt. Als dit niet of niet volledig lukt, treedt blauwzuurvergiftiging op.

Duizeligheid, hoofdpijn, braakneigingen, versnelde ademhaling, bewusteloosheid,coma en tenslotte sterfte.
Blauwzuur blokkeert het zuurstoftransport.
Bij een lage concentratie is blauwzuur licht irriterend voor de bovenste luchtwegen en slijmvliezen.
Bij een gemiddelde concentratie treden krampen en bewusteloosheid op met sterfte binnen een half uur.
Bij hoge concentraties is blauwzuur onmiddellijk dodelijk.

Alle zoogdieren zijn gevoelig voor blauwzuurvergiftiging.
Het glycosidegehalte in Vogelkers wisselt, maar wordt verhoogd door stikstofbemesting, droogte en vorst.
Verlept loof is zeer gevaarlijk omdat hierin de glycoside reeds is omgezet in blauwzuur.