6-4-2022:  Spoorelementen en mineralen spelen een belangrijke rol in uiteenlopende enzymsystemen en biochemische reacties die het metabolisme reguleren en die aldus effect hebben op de gezondheid. Sommige komen van nature voldoende voor in voeding (magnesium, kalium en zwavel), bij andere moet in het oog gehouden worden of aanvullen nodig is, zoals bij calcium (en fosfaat), koper, jodium, ijzer, selenium en zink.  

Tekorten aan spoorelementen kunnen resulteren in gezondheidsproblemen, maar bij overdosering kan ook intoxicatie optreden. Bij verdenking op een tekort is bloedonderzoek mogelijk om een eerste indicatie te krijgen van de voorziening. 

Koper (Cu) en selenium (Se)

Koper is in het dier een wezenlijk onderdeel van onder meer het cytochroom dat zorgt voor overdracht van zuurstof in de lichaamscellen. Als de kopervoorziening te laag is, kan aantasting van zenuwweefsel optreden, bloedarmoede, slechte botopbouw en verminderde vruchtbaarheid. Selenium is onderdeel van glutathionperoxidase, een enzym dat celmembranen beschermt tegen oxidatie. Als de seleniumvoorziening te laag is, kan moerbeihartziekte of spierdegeneratie optreden. Zeker in combinatie met vitamine E-deficiëntie. Te veel selenium anderzijds verhoogt de kans op doodgeboorte, haarverlies en klauwaantasting. 

Zink (Zn) en jodium (I)

Zink is een onderdeel van diverse enzymsystemen. Zinkdeficiëntie kan leiden tot slechte eetlust en groei, verminderde vruchtbaarheid, huidafwijkingen, doodgeboorte, afwijkende biggen en slechte bot- en klauwontwikkeling. Jodium is onder andere belangrijk voor het schildklierhormoon en de functie van leukocyten. Bij tekorten kunnen slappe biggen worden geboren. De gehalten aan jodium in verschillende voedingsmiddelen zijn zeer variabel.